ترکیب بندی در عکاسی
در این مطلب، عکاس سفر اتین باست، نگاهی به برخی از تکنیکها یا قوانین ترکیببندی پایه معروف داشته و هر یک را با ذکر مثال و عکسهای نمونه توضیح داده است. اتین از این قوانین ترکیببندی و قواعد یا اصول دیگر که از پیش تعریف شده هستند و خودش یا عکاسان دیگر استفاده میکنند بهعنوان «قالبهای ترکیببندی» یا به طور کلی قالب عکاسی یاد کرده که همچون یک شمشیر دو لبه هستند. درحالیکه میتوانند به شما کمک کنند تا وقتی همهچیز بهسرعت اتفاق میافتد تصمیمهای سریعتری بگیرید، میتوانند جلوی خلاقیت شما را نیز بگیرند؛ بنابراین در انتهای مطلب با ارائه چند راهکار شما را به بیرون آمدن از منطقه امنتان و ایجاد مجموعه کاملاً جدیدی از قوانین برای ترکیببندی خودتان تشویق میکند.
بیشتر بخوانید: مزیت های استفاده از نور طبیعی در عکاسی
قالبهای ترکیببندی پایه

ترکیب بندی در عکاسی (قالبهای ترکیببندی پایه)
قانون یکسوم با یک پسزمینه تمیز
قانون یکسوم (Rule of Thirds) یک راه بسیار ساده و کارآمد برای تأکید بیشتر روی سوژه و پویایی بخشیدن به تصاویرمان است. قانون یکسوم به پویایی عکس کمک کرده (برخلاف قرار دادن در وسط برای به دست آوردن لحظات ایستاتر) و یک پسزمینه تمیز باعث میشود چشم ما به طور عمده بر روی سوژه باقیمانده و حواس بیننده را کمتر به خود جلب میکند. این پسزمینه میتواند یک دیوار ساده، آسمان، یا مات (خارج از فوکوس/ به دلیل عمق میدان کم) باشد. در حالت ایدهآل، رنگهایی را پیدا کنید که در کنار هم به خوب جواب دهند و بین سوژه و پسزمینه مکمل هم باشند.
قانون یکسوم با یک پسزمینه متعادل
اگر میخواهید کمی بیشتر در تصویر خود داستان بگویید، سعی کنید پسزمینهای پیدا کنید که سوژه شما را متعادل کند. به چشم بیننده کمک کنید تا بین سوژه و پسزمینه جلو و عقب برود. همچنان مهم است که پسزمینه را کاملاً ساده نگهدارید، چون جزئیات خیلی زیاد میتواند گیجکننده یا حواس پرت کن باشد. همچنین بسیار مهم است که وزن تصویر خود را نیز در نظر داشته باشید تا یک المان به طور کامل ازنظر وزن بصری بر دیگری غالب نشود.
وزن بصری (visual weight) چیست؟ برای تعریف وزن بصری ابتدا این سؤال را مطرح میکنیم. وقتی شما به یک عکس نگاه میکنید، اولین چیزی که میبینید چیست؟ این نقطه کانونی (focal point) است، نقطه یا قسمتی از عکس که بیشترین جلبتوجه را میکند. بعد از آن چشم شما کجا میرود؟ در یک ترکیببندی خوب، نوعی سلسله مراتب بین المانهای مطلوب برای چشم وجود دارد و ترتیبی که چشم شما آنها را میبیند «وزن بصری» آن المانها را مشخص میکند. وزن بصری ابزاری در عکاسی برای هدایت چشم بیننده به سمت نقطه کانونی عکس (عمدتاً سوژه) است. وزن بصری المانها یا قسمتهای مختلف عکس تحت تأثیر عوامل متعددی ازجمله: تضاد نوری، اندازه، شکل، فضای منفی و… است. برای مثال، یک پرنده کوچک زرد میتواند وجود یک طویله بزرگ بیرنگ در گوشه دیگر تصویر را تراز کند. با وجودی که پرنده خیلی کوچکتر از طویله است، ولی به خاطر رنگش میتواند وزن بصری معادل یا حتی بیشتری از طویله داشته باشد.
بیشتر بخوانید: هارمونی و تعادل رنگی در عکاسی
قانون یکسوم با یک پیشزمینه شلوغ

ترکیب بندی در عکاسی (قانون یکسوم با یک پیشزمینه شلوغ)
با الهام از عکاسی خبری، این یک قالب بسیار مفید است که به شما کمک خواهد کرد تا به تصویر یک حس تجاری (کاری) و فعال (پر جنب و جوش) ببخشید. داشتن یک پیشزمینه شلوغ باعث میشود که تصویر پویاتر به نظر برسد، اما میتواند به پنهان کردن یک پسزمینه شلوغ یا درهم و برهم نیز کمک کند.
خط مورب پویا
یک قالب بسیار ساده اما کارآمد که وقتی حرکت یا جنب و جوش وجود دارد خیلی خوب جواب میدهد. خط مورب خیلی پویاتر از خط مستقیم است و اثر پویایی را افزایش داده و به چشم بیننده شما جهتی برای دنبال کردن در میان تصویر میدهد.
کادر در کادر
نیازی به معرفی این تکنیک ترکیببندی بسیار معروف که کادربندی طبیعی نیز نامیده میشود، نیست. این یک راه بسیار مؤثر برای جلبتوجه بیننده به سمت یک المان خاص از تصویر است.
یک عکاس عاقل از قالبها بهمنظور سریعتر و کارآمدتر بودن در میدان (محل عکاسی) استفاده میکند اما آنها را در شرایط یا لحظات خاص همراه با ابتکار به کار میگیرد.
همچنین بسیار مهم است که به ایجاد قالبهای جدیدی ادامه دهیم که میتوانند هر زمان که دیگر علاقهای به آنها نداشتیم دور انداخته شوند. این کار به عکاس کمک خواهد کرد تا تکامل پیدا کند و همچنان مبتکر و خلاق باقی بماند.
در مقاله های بعدی در مورد ترکیب بندی در عکاسی بیشتر و جامع تر توضیح خواهیم داد.